Słowo coach pochodzi ze sportu i oznacza trenera sportowego, a do biznesu zostało przeniesione dopiero w latach 70 XX wieku. W dzisiejszych czasach możemy zaobserwować zjawisko „wysypu” coachów, przede wszystkim w social mediach. Beauty coach, soul coach – to ten od duszy (tutaj przewracam oczami), najczęściej mają niewiele wspólnego z prawdziwym coachingiem i niestety mogą tylko szkodzić – ja to nazywam patologią coachingu. W większości są to osoby, które mają do przekazania jakąś wiedzę, jednak w odniesieniu do prawidłowej definicji coachingu, nie mają z prawdziwym coachingiem nic wspólnego, albo bardzo im do niego daleko. Niestety takie zjawisko powoduje, że coachning jest demonizowany, a coachowie są postrzegani w mało przyjemny sposób.
Czym zatem jest coaching? – definicja, którą tutaj przytoczę pochodzi z oficjalnej strony Izby Coachingu.
Coaching to metoda wspierania rozwoju realizowana w formie cyklu spotkań pomiędzy coachem a klientem, podczas których coach, poprzez aktywne słuchanie, zadawanie odpowiednich pytań oraz stosowanie innych specyficznych narzędzi i zadań rozwojowych, towarzyszy klientowi w wyznaczaniu ważnych dla niego celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań.
Coach wspiera klienta w odkrywaniu i efektywnym wykorzystaniu osobistego potencjału celem podnoszenia jakości jego życia. Coaching może mieć formę pracy indywidualnej, z grupą lub zespołem. Profesjonalny coach działa w zgodzie z Kodeksem Etycznym, który jest dla niego drogowskazem – kodeks jest dostępny na stronie Izby Coachingu. Kodeks wyznacza zasady wykonywania zawodu coacha w granicach interesu społecznego i dla dobra Klientów, według których coachowie są zobowiązani kształtować relację z Klientami i Sponsorami oraz funkcjonować na rynku.
Skuteczność coachingu opiera się na trzech filarach, a Coach doskonali swoje kompetencje i potrafić jak najlepiej o te filary zadbać (Kompetencje coacha).
I. Dbałość o relacje – partnerska relacja pomiędzy coachem a klientem oraz branie odpowiedzialności przez klienta za zmiany są niezbędnymi warunkami coachingu.
II. Ukierunkowanie na cel – coaching przekłada się na działania i konkretne efekty. Klient podejmuje decyzje i zobowiązania, tworzy plany oraz realizuje zadania przynoszące zmianę.
III. Odkrywczość procesu – dzięki coachingowi klient zyskuje nowe spojrzenie na sytuację. Poszerzanie świadomości, generowanie rozwiązań i nowe inspiracje to efekty pracy coachingowej.
PRAWDZIWY COACHING to:
- Umiejętnie motywowanie
- Aktywne słuchanie
- Zadawanie odpowiednich pytań oraz stosowanie profesjonalnych narzędzi
- Reagowanie oraz udzielanie informacji zwrotnych
- Pilnowanie celu Klienta
Czym zatem coaching NIE JEST?
- Udzielaniem porad i mówieniem, jak masz żyć
- Coach nie jest na świeczniku
- Nie jest głoszeniem haseł motywacyjnych
- Nie jest terapią mimo, iż czerpie z niej – co do zasady, coach na pierwszym spotkaniu zweryfikuje czy Klient może skorzystać z coachingu czy jednak powinien sięgnąć po pomoc u innego specjalisty, np. psychologa lub terapeuty.
Prawdziwy coaching nie jest hałaśliwy. Ma na celu dobro Klienta i wspieranie go poprzez aktywną i etyczną pracę na Jego celach. Coach rozumie swoją rolę i wie, kiedy usunąć się w cień aby Klient mógł rozwijać swój potencjał. Prawdziwy rozwój następuje bowiem już poza strefą coachingu.
Mam nadzieję, że mój artykuł rozwiał Twoje wątpliwości co do coachingu jeśli takowe istniały, oraz pomoże Ci głębiej zrozumieć, jak mądra i ważna jest to metoda wsparcia.
Dziękuję i zapraszam Cię do kontaktu – specjalizuję się w coachingu kariery (coaching oraz mentoring zawodowy)
Anna
Źródło:
Oficjalna strona Izby Coachingu
J.Bird, S.Gornall, Sztuka Coachingu